شیوه خاص زندگی و معیشت طوایف مختلف ایل بختیاری، توجه «ارنست هولتسر» را مانند هر اروپایی دیگر به خود جلب کرده بود لذا وی در یادداشتهای خود به برخی از جنبههای زندگی بختیاریها بهویژه مهارت آنها در شکار و تیراندازی اشاره کرده است.
به گزارش آب و خاک سیستان و بلوچستان ارزشمند است از شهرکرد، «ارنست هولتسر» در روز هفتم ژانویه سال ۱۸۳۵ میلادی در روستایی در اطراف شهر تورینگن آلمان به دنیا آمد. ارنست در مدرسه فنی به تحصیل در رشته مخابرات (تلگراف) پرداخت و به دلیل استعداد و دانش بالایش در دولت انگلیس استخدام شد. او برای نظارت بر سیمکشی تلگراف به کشورهای مختلفی سفر کرده بود و در یکی از ماموریتها به ایران در دوره پادشاهی ناصرالدینشاه سفر کرد. وی در ایران علاوه بر نظارت بر سیمکشی تلگراف وظیفه تدریس این فن را به مهندسان ایرانی در مدرسه دارالفنون بر عهده داشت. ارنست پس از اتمام ماموریتش بار دیگر به ایران سفر کرد و به شهر اصفهان رفت و در آنجا با بانویی ایرانی ـ ارمنی به نام مریم حقنظر در سال ۱۸۷۰ میلادی ازدواج کرد. وی یادداشتهایی از ایران آن دوران برجای گذاشته اما بسیاری از آنچه ذکر کرده است آداب و رسومیاند که امروزه میان ایرانیان نامتداول است. مهارت بختیاریها در تیراندازی حضور طوایف مختلف ایل بختیاری در نزدیکی اصفهان و شیوه خاص زندگی و معیشت آنان، توجه هولتسر را مانند هر اروپایی دیگر به خود جلب کرد لذا وی در یادداشتهای خود به برخی از جنبههای زندگی بختیاریها بهویژه مهارت آنها در شکار و تیراندازی اشاره کرده است: «باید ذکری هم از ایلات بختیاری کرد که در تابستان نزدیک اصفهان به سر میبرند. در ضمنِ بازدید از اردوی آنها مکرر از مهارتشان در تیراندازی و اسبسواری در شگفت بودم، با اسب چهار نعل تاخت میکنند و از سمت راست و چپ خود را به زیر شکم اسب میاندازند، در حالی که پای آنها در رکاب طرف مقابل قرار دارد، به همین آسانی بار دیگر خود را روی زین مینشانند و بدین وسیله از خود در مقابل دشمن دفاع میکنند و به او از زیر شکم اسب تیر میاندازند و او را دچار وحشت میسازند و یا به او صدمه میزنند. دهانشان را پر از گلوله میکنند تفنگ را با سرعت تمام پر میکنند و اغلب در حال تاخت تیراندازی میکنند، چون روش آنها این است که زود موفقیت حاصل کنند و در صورت مواجهه با مقاومت و یا در حال شکست و برخورد با قدرت عظیم باز هم بتوانند فرار کنند. طبیعی است که آنها از جوانی فقط به همین تمرینها میپردازند، اما آدم لذت میبرد از این که فرصت مییابد مراقب عملیات آنها باشد.» پایان پیام/ ۶۸۰۳۸